الف)مسؤولیت حضور از این نظر، تمام اقشار جامعه از عالم، بازاری و کارگر در تمام احوالات به حضور در صحنه‌ی انتخابات فراخوانده­ شده و از غفلت در شرکت بر حذر شده­اند. مسؤولیت همه به حضور در صحنه امام خمینی(ره) در باب مسؤولیت همه برای حضور در صحنه و این­که عدم حضور ممکن است در رأس گناهان کبیره قرار بگیرد، در وصیتنامه‌ی الهی سیاسی خود می‌فرمایند: «همه در پیشگاه خداوند متعال‏ مسؤول مى‏باشند. از این قرار، عدم دخالت ملت از مراجع و علماى بزرگ تا طبقه‌ی بازارى، کشاورز، کارگر و کارمند، همه و همه مسؤول سرنوشت کشور و اسلام مى‏باشند؛ چه در نسل حاضر و چه در نسل‌هاى آتیه؛ و چه بسا که در بعضی مقاطع، عدم حضور و مسامحه، گناهى باشد که در رأس گناهان کبیره است. پس علاج واقعه را قبل از وقوع باید کرد، و الا کار از دست همه خارج خواهد شد.» در همین رابطه مقام معظم رهبری، مسأله‌ی اول در انتخابات را حضور مردم می­دانند و می‌فرمایند: «مسأله‌ى اول، حضور مردم، شرکت مردم که بایستى وسیع و گسترده باشد»برای تلاش در شرکت حداکثری مردم می­فرمایند: «مسأله‌ى اول، مشارکت است. در زمینه‌ى مشارکت مردم، هر طور که مى‌توانید، روى خانواده‌ها و دوستانتان کار کنید. مشارکت، یکى از اساسى‌ترین مسایل است. حضور مردم براى پیشرفت و صیانت کشور لازم است.» ب) ضرورت حضور در صحنه این ضرورت به دو لحاظ قابل طرح است: ب-1)حفظ نظام امام(ره) در باب تشریح ضرورت حضور، اهمیت آن­ را در جهت حفظ نظام می‌دانند. ایشان نظام را امانت الهی دانسته و تمام اقشار را مکلف به حفظ آن می­دانند. راه حفظ نظام را هم در این موقعیت، شرکت در انتخابات می­دانند. علاوه بر این معتقدند مردم مکلف به نظارت بر افراد برگزیده در دوره‌ی­ نمایندگی یا ریاست جمهوری­شان هستند. امام(ره) در سخنرانی 10 تیر 1360 با انتقاد از افرادی که خود را در رابطه با حفظ نظام اسلامی بی­ارتباط می­دانند، بیان می‌دارند: «اسلام به من چه ربطى دارد. مگر مى‏توانى بگویى: اسلام به من چه ربطى دارد؟! تو مکلفى حفظ کنى. امانت خداست و حفظش امروز به این است که رییس جمهورش یک رییس جمهور صحیح باشد... یک مجلس [باید] خوب باشد و اگر وکلاى شما بعضی‌هایشان تخلف کردند، به آن‌ها تنبه بدهید که آقا نکن و اگر زیادتر کردند دفعه دیگر تعیین‌شان نکنید؛ کسى دیگر را تعیین کنید.» مقام معظم رهبری شرکت در انتخابات را به مانند­ سرمایه گذاری برای نظام و کشور می­دانند و آرای تک تک افراد را مؤثر در این سرمایه گذاری می­خوانند. ایشان در سخنرانی در جمع زائران و مجاوران حضرت امام رضا(علیه‌السلام) 1/1/1388 می­فرمایند: «انتخابات سرمایه‏گذارى عظیم ملت ایران است؛ مثل این‌که شما سرمایه‏ى سنگین و عظیمى را در بانک می‌گذارید، بانک با آن کار می‌کند و شما از سودش استفاده می‌کنید؛ انخابات یک چنین چیزى است. ملت ایران سرمایه‏گذارى عظیمى را می‌کند، سپرده‏گذارى بزرگى را انجام می‌دهد و سود آن را می‌برد. آرای یکایک شما مردم سهمى است از همان سرمایه‏گذارى و سپرده‏گذارى... هرچه انتخابات پرشورتر باشد، عظمت ملت ایران بیش‌تر در چشم مخالفان و دشمنانش دیده خواهد شد.» ب-2)برگزیدن افراد صالح همان طور که بیان شد، بُعد دیگر ضرورت حضور مردم از دیدگاه امام(ره)، برگزیدن افراد صالح می­باشد. ایشان در سخنرانی 10 تیر 1360 می­فرمایند: «اشخاصى پیدا مى‏شوند که با گفته‏هاى خودشان، نوشته‏هاى خودشان مى‏خواهند شما را نگذارند وارد بشوید. آن‌ها مى‏خواهند که اشخاصى را تعیین بکنند که بعدها ما گرفتار بشویم. شماها باید وارد باشید در مسأله و با کمال جدیت، اهمیت بدهید به این مسأله و مردم را وادار کنید.» رهبر انقلاب کنترل ورودی­های میدان سیاست را به دست افرادی می­دانند که معیارها را ببینند و براساس آن انتخاب نمایند: «یقیناً ورودى‌هاى میدان سیاست باید کنترل شود. میدانِ اداره‌ى کشور و مدیریت کشور است؛ مگر شوخى است؟ یک کشور را مى‌خواهند دست یک نفر بسپرند؛ لذا باید ورودى‌هاى این میدان کنترل شود و معلوم گردد کسى که دارد مى‌آید، کیست؛ اصلاً عُرضه‌ى این کار را دارد یا ندارد؛ بعد، اعتقاد به این کار دارد یا ندارد؛ بعد، اصلاً مى‌فهمد در کشور چه کار باید کرد یا نه. ملاک‌هایى وجود دارد؛ باید کسانى باشند که این ملاک‌ها را ببینند و بسنجند.» ب-2-1)عدم غفلت از شناخت فرد صالح امام(ره) غفلت از شناخت افراد صالح را سبب ورود نا خواسته­ی افراد ناشایست به امور کشور دانسته و از علما و دانشمندان جامعه خواسته­اند در این مورد مردم را راهنمایی کرده و ساکت نباشند که در غیر این صورت مسؤولیت نتایج ناپسند را به عهده­ی تمام خواص و عوام جامعه دانسته­اند که در آن زمان غافل بوده­اند. امام خمینی(ره) خطبا، علما، دانشجویان و هم‌چنین بازاریان و کشاورزان را به آگاهی از فرد اصلح و اطلاع به عموم مردم فراخوانده­اند و نتیجه­ی رعایت نکردن این مهم را انتخاب اشخاصی دانسته­اند که شهر و گاه مملکتی را به فساد می‌کشانند. امام در سخنرانی 12 مهر 1358 می‌فرمایند: «و اگر خداى نخواسته در این مسأله غفلت بکنید، یا روحانیین غفلت بکنند، یا خطبا غفلت بکنند، یا فضلا غفلت بکنند، یا دانشگاهی‌هاى متعهد غفلت بکنند، یا بازاری‌ها غفلت بکنند، یا کشاورزان و کارگران غفلت بکنند و یک اشخاصى که بر خلاف مسیر ملت است، بر خلاف مسیر اسلام است پیدا بشود، ممکن است که یک شهرى را به فساد بکشد؛ و ممکن است بعد از او یک مملکتى به فساد کشیده بشود. باید با تمام قوا با تمام قدرت غفلت نکنید از این معنا؛ و علماى بلاد غفلت نکنند از این امر؛ اهل منبر غفلت نکنند؛ فضلایى که در اطراف هستند، اهل علمى که در اطراف هستند، دانشگاهی‌ها، دانشجوها، همه غفلت از این نکنند.» رهبر انقلاب در این رابطه به بررسی نقش اقشار دغدغه­مند می‌­پردازند و بیان می­دارند که گروه­ها­ی دغدغه­مند افکار خود را بین مردم گسترش دهند و در این رابطه گفتمان سازی نمایند آن­ وقت خود مردم می­دانند به چه کسی رأی دهند. ایشان در همین­جا معنای پذیرفته­ شده‌ی حزب را بیان می­دارند و می­فرمایند: «ما دو جور حزب داریم؛ یک حزب عبارت است از کانال‌کشى براى هدایت‌هاى فکرى؛ حالا چه فکرى به معناى سیاسى، چه فکرى به معناى دینى و عقیدتى. اگر چنانچه کسانى این کار را بکنند، خوب است. قصد عبارت از این نیست که قدرت را در دست بگیرند؛ می‌خواهند جامعه را به یک سطحى از معرفت، به یک سطحى از دانایى سیاسى و عقیدتى برسانند؛ این چیز خوبى است. البته کسانى که یک چنین توانایى‌اى داشته باشند، به طور طبیعى در مسابقات قدرت، در انتخابات قدرت هم آن‌ها صاحب رأى خواهند شد، آن‌ها برنده خواهند شد؛ لیکن این هدفشان نیست. این یک جور حزب است؛ این مورد تأیید است. میدان باز است؛ هر کس می‌خواهد بکند، بکند. یک جور حزب، تقلید از احزاب کنونى غربى است... به معناى باشگاه‌هایى براى کسب قدرت است؛ اصلاً حزب یعنى مجموعه‌اى براى کسب قدرت. یک گروهى با هم همراه می­شوند، از سرمایه و پول و امکانات مالىِ خودشان بهره‌مند می‌شوند، یا از دیگران کسب می‌کنند، یا بندوبست‌هاى سیاسى می‌کنند، براى این که به قدرت برسند. یک گروه هم رقیب این‌هاست؛ کارهاى مشابه این‌ها را انجام می­دهد تا آن‌ها را از قدرت پایین بکشد، خودش بشود جایگزین. الان احزاب در دنیا غالباً این­گونه‌اند.» امام(ره) کناره­گیری علما از جامعه را عامل جدا شدن دولت­ها از مذهب می­دانند و از علما می­خواهند مثل سابق عمل ننمایند. امام در سخنرانی 27 آبان 1361 بیان می­دارند: «همان طورى که در زمان سابق از [این‏] کناره‏گیرى علماى مذاهب، اسباب این شد که ملت ما و بزرگانشان جدا شدند و هر کارى خواستند دولت‌ها کردند و دولت‌ها را به حال خود گذاشتند و هر طور سرکشى خواستند کردند، چنانچه شما از صحنه بیرون بروید و علما، دانشمندان از صحنه بیرون بروند، این اسباب این مى‏شود که باز آن مسایل سابق پیش بیاید. ب-2-2)معیارهای شناخت در اندیشه­ی امام خمینی(ره) و مقام معظم رهبری فردی صالح است و می‌تواند امور مردم را به درستی اداره کند و اسلام را به نقطه‌ی اوج خود برساند که متعهد و متعبد به اسلام و البته برخوردار از تخصص لازم جهت اداره‌ی امور مملکت باشد. امام(ره) نماینده­ای که طعم فقر را چشیده باشد برای اداره‌ی امور مستضعفان جامعه مناسب می­دانند و همگان را از برگزیدن صدر­نشینان مرفه و زمین­خوار برحذر می­دارند. نماینده­ی مورد تأیید حضرت امام(ره) و مقام رهبری طرفدار اسلام ناب محمدی(صلی‌الله‌علیه‌وآله) است و نه اسلام آمریکایی. ب-2-3)عدم انتخاب سرمایه‌داران، مرفهان و زمین خواران رهبر کبیر انقلاب مردم را به انتخاب کسی که محرومیت محرومان جامعه را لمس کرده و به دنبال رفاه آنان است، تشویق می­کنند. امام(ره) در وصیت نامه‌ی خود تشخیص فرد اصلح را از راه مشورت با تحصیل­کرده­ها­ی متخصص و البته متعهد و هم‌چنین روحانیون باتقوا و متعهد به جمهوری اسلامی ممکن می­دانند و می­فرمایند: «در تعیین رییس جمهور و وکلای مجلس، با طبقه‌ی تحصیل­کرده متعهد و روشنفکر با اطلاع از مجاری امور و غیروابسته به کشورهای قدرتمند استثمارگر و اشتهار به تقوا و تعهد به اسلام و جمهوری اسلامی مشورت کرده و با علما و روحانیون باتقوا و متعهد به جمهوری اسلامی نیز مشورت نموده و توجه داشته باشند رییس جمهور و وکلای مجلس از طبقه­ای باشند که محرومیت و مظلومیت مستضعفان و محرومان جامعه را لمس نموده و در فکر رفاه آنان باشند، نه از سرمایه­داران و زمین­خواران و صدرنشنیان مرفه و غرق در لذات و شهوات که تلخی محرومیت و رنج گرسنگان و پابرهنگان را نمی توانند بفهمند.» مقام رهبری نماینده­ی دلسوز و مؤمنی که به کانون­ها­ی قدرت وصل نباشد را صالح می­دانند و می­فرمایند: «یک نکته هم البته انتخاب نماینده‌ى دلسوز و مؤمن و علاقه‌مند است... مردم باید کسانى را انتخاب کنند که به کانون‌هاى ثروت و قدرت متصل نباشند؛ کسانى باشند که واقعاً مردم این‌ها را بخواهند؛ بر طبق وجدانشان، بر طبق دینشان، بر طبق وظایف انقلابى‌شان عمل کنند.» ایشان در بیانات در جمع مردم استان کردستان‏ در میدان آزادى سنندج‏ 22/2/1388 انتخاب مسؤول ساده­زیست را مهم‌ترین عامل حرکت مردم به سمت دوری از اشرافیت می­دانند و بیان می­دارند: «بهترین، آن کسى است که درد کشور را بفهمد، درد مردم را بداند، با مردم یگانه و صمیمى باشد، از فساد دور باشد، دنبال اشرافی‌گرى خودش نباشد. آفت بزرگ ما اشرافی‌گرى و تجمل‏پرستى است... اینى که ما گفتیم امسال، سال حرکت به سوى اصلاح الگوى مصرف است... یکى از اساسى‏ترین کارها براى این‌که ما جلوى اسراف را بگیریم این است که مسؤولین کشور، خودشان، کسانشان، نزدیکانشان و وابستگانشان، اهل اسراف و اهل اشرافی‌گرى نباشند. چه طور می‌توانیم اگر خودمان اهل اسراف باشیم، به مردم بگوییم اسراف نکنید.» حضرت امام(ره) با توجه دادن به اسلام ناب محمدی(صلی‌الله‌علیه‌وآله) که در مقابل آن اسلام مرفهین و راحت­طلبان قرار­دارد، انتخاب فرد اصلح را از میان مسلمین درد کشیده توصیه می‌کنند و بیان می­دارند: «در هر حال، مردم با بصیرت و درایت و تحقیق کاندیداها را شناسایی کرده، و به سوابق و روحیات و خصوصیات دینی- سیاسی نامزدهای انتخاباتی توجه نمایند. مردم شجاع ایران با دقت تمام به نمایندگانی رأی دهند که متعبد به اسلام و وفادار به مردم باشند و در خدمت به آنان احساس مسؤولیت کنند و طعم تلخ فقر را چشیده باشند و در قول و عمل مدافع اسلام پابرهنگان زمین، اسلام مستضعفین، اسلام رنجدیدگان تاریخ، اسلام عارفان مبارزه­جو، اسلام پاک­طینتان عارف و در یک کلمه، مدافع اسلام ناب محمدی(صلی‌الله‌علیه‌وآله) باشند و افرادی را که طرفدار اسلام سرمایه‌داری، اسلام مستکبرین، اسلام مرفهین بی‌درد، اسلام منافقین، اسلام راحت طلبان، اسلام فرصت طلبان و در یک کلمه، اسلام آمریکایی هستند طرد نموده و به مردم معرفی نمایند.» حضرت امام(ره) در ادامه به فلسفه‌ی وجودی مجلس که همانا محل اجتماع نمایندگان همه‌ی مردم از اقشار مختلف است اشاره می­نمایند و می­فرمایند: «از آنجا که مجلس خانه‌ی همه­ی مردم و امید مستضعفین است، در شرایط کنونی نباید کسی انتظار داشته باشد که حتماً نمایندگان باید از گروه و صنف خاصی باشند» امام بزرگوار به خدمت به اسلام و محرومین توجه می­دهند و بیان می­دارند: «باید توجه داشت که هنوز خیلی از مسایل وجود دارد که به نفع محرومین باید حل و فصل شود و تمیز بین کسانی که در تفکر خود خدمت به اسلام و محرومان را اصل قرار داده­اند، با دیگران کار مشکلی نیست.» امام(ره) در سخنرانی 13 دى 1362 تأکید می­نمایند نماینده­ی شما باید از هر حیث برای کشور مفید باشد: «مقدرات کشورتان را به دست کسانى بدهید که براى کشور شما مفیدند از حیث سیاست، از حیث اقتصاد، از حیث همه چیز.» حضرت امام(ره) اصلح را تعریف کرده و می­فرمایند: «انتخاب اصلح براى مسلمین یعنى انتخاب فردى که تعهد به اسلام و حیثیت آن داشته باشد؛ و همه چیز را بفهمد، چون در مجلس، اسلام تنها کافى نیست، بلکه باید مسلمانى باشد که احتیاجات مملکت را بشناسد و سیاست را بفهمد و مطلع به مصالح و مفاسد کشور باشد، و ممکن است به شما و گروه شما هم مربوط نباشد. اگر اصلح را انتخاب کردید، کارى اسلامى مى‏کنید.» مقام معظم رهبری در بیانات سال1383 در جمع نمایندگان مردم در مجلس شورای اسلامی با اشاره به سند چشم­انداز بیست­ساله، از آنان خواسته­اند تا با شناخت سند یاد شده، به قانون‌گذاری بپردازند. از این رو این مورد می­تواند در تعیین نمایندگان آینده مورد توجه مردم قرار بگیرد. خواسته­ی رهبر انقلاب از نمایندگان به این قرار است: «دنبال آرمان‌هاى حقیقى در قالب و لباس عملى آن بگردید. نه باید دنبال ایده‌آل‌هایى بود که عملى و اجرایى نیستند، نه باید به کم قانع شد و از آن آرمان‌ها دور ماند. آنچه همواره باید مورد نظر باشد، چشم‌انداز بیست‌ساله است؛ این چشم‌انداز خیلى مهم است و من به شما عرض کنم؛ به شهادت افرادى که کارشناس و متخصص این کار هستند، این چشم‌انداز کاملاً عملى است؛ یعنى به ‌هیچ‌وجه در آن، بلندپروازى‌هاى بیهوده و بى‌پشتوانه وجود ندارد. درست نگاه کنید، دقت کنید و چشم‌انداز بیست‌ساله را بخوانید... قانون‌ها باید با سیاست‌ها هماهنگ باشد؛ یعنى در دل سیاست‌ها جا بگیرد و به سمت این چشم‌انداز حرکت کند. آن چشم‌انداز هم بر پایه‌ى اسلام است. باید همه‌ى وقت و همت و شغل را مصروف همین اهداف کرد و در واقع ذوب در این اهداف شد.» ایشان برای دهه‌ی چهارم مردم را به دو شاخص عمده­ی عدالت و پیشرفت توجه داده­اند و تحصیل هر دو را باهم مطلوب دانسته و فرموده­اند: «برای دهه‌ی چهارم... دو شاخص عمده وجود دارد که باید این دو را حتماً به دست بیاوریم: یکی پیشرفت است، یکی عدالت. ما مثل بعضی از کشورها و نظام‌های دنیا فقط به پیشرفت فکر نمی‌کنیم؛ ما پیشرفت را همراه با عدالت می‌خواهیم... خیلی از کشورها هستند که از لحاظ علمی پیشرفت کرده‌اند و به آمارها و شاخص‌های اقتصادی آن‌ها که نگاه می‌کنیم، ملاحظه می‌کنیم که مثلاً درآمد سرانه‌ی آن‌ها خیلی هم بالاست؛ اما مسأله‌ی مهم این است که این درآمد سرانه در میان ملت چه جور تقسیم می‌شود؛ این آن نکته‌ای است که نظام‌های غیر­الهی و نظام‌های رونوشت‌ کرده‌ی از نسخه‌های استکباری، دیگر به آن توجه نمی‌کنند.» ب-2-4)شخص امین در حفظ ارزش­ها نه خائن به نظام حضرت امام(ره) متعهد بودن شخص و عقیده­مند بودن وی به نهضت را ملاک قرار داده و می­فرمایند چنین شخصی نباید با تمایل به شرق و غرب در سرنوشت متعالی کشور خیانت روا دارد. ایشان می­فرمایند: «اشخاص متدین، اشخاص مطلع، اشخاص متعهد، اشخاص عقیده­مند به نهضت، اشخاصی که نه مایل به طرف شرق هستند و نه مایل به طرف غرب، بلکه در صراط مستقیم انسانیت و اسلام هستند، آن‌ها را انتخاب کنید. سرنوشت خودتان را به اشخاص امین بدهید، سرنوشت خود را به افرادی که محتمل است خیانت بکنند، ندهید.» مقام معظم رهبری در این رابطه، حفظ ارزش­ها را مهم دانسته و بیان می­دارند: «کسانى سر کار نیایند که دشمنان ملت ایران طمع بورزند که به وسیله‏ى آن‌ها بتوانند صفوف ملت را از هم جدا کنند، مردم را از دینشان، از اصولشان، از ارزش‌هاى انقلابی‌شان دور کنند. ملت باید آگاه باشد. اگر کسانى بر سر کار بیایند که در مراکز گوناگون سیاسى یا اقتصادى به جاى این‌که به فکر ادامه‏ى راه امام و ارزش‌ها و اصول ترسیم شده‏ى به وسیله‏ى امام باشند، به فکر به دست آوردن دل فلان قدرت غربى و فلان مستکبر بین‏المللى باشند، براى ملت ایران مصیبت خواهد بود.» رهبر معظم انقلاب توجه مسؤولین به فکر و هویت ایرانی اسلامی را در خور امتیاز می­دانند نه دلبستن به حرف­های غربی را. بنابراین در جمع مردم مریوان در تاریخ 26/2/1388 می­فرمایند: «اینى که یا مسؤولان ما، یا در دوره‏های انتخابات مثل وضع کنونى، نامزدها­ انتخاباتی ما براى جلب توجه دیگران حرف‌هاى غربى‏ها را تکرار کنند، این هیچ امتیازى محسوب نمی‌شود. امتیاز این نیست که ما آن چیزى را بگوییم که غرب مى‏پسندد. این‌ها کسانى‏اند که با فکر ایرانى، فکر اسلامى، هویت اسلامى و ایرانى مخالفند.» رهبر انقلاب هم‌چنین با تأکید بر عنصر عزت­مداری در مقابل غرب، مردم را از رأی دادن به عناصر خودباخته­ی غربی برحذر می­دارند: «کسانى با رأى ملت سر کار نیایند که در مقابل دشمنان بخواهند دست تسلیم بالا ببرند و آبروى ملت ایران را ببرند. کسانى سر کار نیایند که بخواهند با تملق‏گویى به غرب، به دولت‌هاى غربى، به دولت‌هاى زورگو و مستکبر، به خیال خودشان بخواهند براى خودشان موقعیتى در سطح بین‏المللى دست و پا کنند. این‌ها براى ملت ایران ارزشى ندارد.» ب-2-5) زمان‌شناسی مقام معظم رهبری در باب معیارهای ریاست جمهوری، زمان­شناسی را از مهم‌ترین معیارها دانسته و بیان می­کنند: «رییس جمهورى انتخاب شود که بتواند گره‌هاى زندگى مردم را در دوران کنونى باز کند؛ وظایف این دوره را بشناسد و با قوت و اقتدار به آن عمل کند.» ب-2-6) انتخاب اصلح از هر گروهی که بود انتخاب فرد صالح از نظر امام(ره) از هر گروهی که باشد باید صورت بگیرد و به حزب و غیرحزب نباید محدود گردد. امام خمینی(ره) در این زمینه بیان می­دارند: «انتخابات یک محکى هم براى خودتان است که ببینید آیا مى‏خواهید انتخاب اصلح بکنید براى خودتان، یا براى اسلام؟ اگر براى خودتان باشد، شیطانى است و اما اگر انتخاب اصلح براى مسلمان‏هاست، «کى و از کجاست» مطرح نیست، از هر گروهى باشد، حزب باشد یا غیرحزب، نه حزب اسباب این مى‏شود که غیر آن فاسد و نه صددرصد حزبى بودن باعث صلاح آن‌هاست.» ج)کنار نرفتن به خاطر دیدن اعوجاج امام خمینی(ره) به مردم توصیه می­نمایند؛ مردم در مقابل اعمال نادرست عده­ای، از شرکت در انتخابات ناامید نشوند بلکه سعی در انتخاب فرد صالح برای اصلاح امور بنمایند. امام 13 دی سال 1362 بیان می­دارند: «آن آدمى که به واسطه‌ی این که مثلاً یک چیز اعوجاجى از یک نفر مى‏بیند یا از یک گروهى مى‏بیند کنار برود، این بر خلاف مصالح اسلام عمل مى‏کند. این معانى در صدر اسلام هم بوده است، در زمان ائمه ما هم بوده است... شرکت کنید در این انتخابات و تمیز بدهید اشخاصى را که لایق‏اند براى این مقام... بر فرض این که من یک کار خلاف کردم اسلام که خلاف نکرده است، شما براى اسلام کار بکنید... شما خوب بکنید براى اسلام تا آن بد هم به تبع شما ان شاء اللَّه خوب بشود.» د)تبلیغات مسموم دشمن و مقابله با آن حضرت امام(ره)، بیان می­دارند؛ دشمنان اسلام تبلیغات ضد انتخابات می­کنند تا عدم حضور مردم را بی­اعتنایی نسبت به نظام جلوه دهند. از این رو به مردم توصیه می­کنند که با حضور خود یاوه­سرایان را رسوا نمایند. امام(ره) در این باره می‌فرمایند: «دشمنان اسلام و نهضت، در خارج و داخل، تبلیغات زهرآگین خود را شروع کردند و چنین وانمود مى‏کنند که مردم در این انتخابات بى‏تفاوتند و به سردى و سستى گراییده‏اند. مى‏خواهند شما را متهم کنند که از جمهورى اسلامى رو برگردانیده­اید. از شما ملت مبارز انتظار دارم که با شرکت همگانى خود یاوه­سرایان را رسوا کنید و نیز اطلاع دادند که در اطراف دانشگاه -که محل اقامه‌ی نماز جمعه است- گروهى براى اخلال در شرکت در انتخابات به پا خاسته‏اند. دولت موظف است از آنان جلوگیرى کند و مردم موظفند به تبلیغات آنان اعتنا نکنند.» رهبر انقلاب نیز در این زمینه می­فرمایند: «هر انتخاباتى، خون تازه‌اى در رگ‌هاى کشور تزریق می‌شود... همیشه دشمن خواسته است که یا انتخابات نباشد یا کم‌رنگ باشد. در هیچ انتخاباتى ما سراغ نداریم که قبل از انتخابات، بوق‌هاى تبلیغاتى دشمن به کار نیفتاده باشد... براى بى‌رونق کردن انتخابات، بى‌شوق و ذوق کردن مردم به حضور در انتخابات، چه حرف‌هایى زده می‌شود.» مقام معظم رهبری علت تلاش دشمنان برای برگزار ­نشدن انتخابات را اعلام نا به حق عدم مردم‌سالاری در ایران می­دانند و بیان می­دارند: «دشمنان ما مى‌خواهند اصلاً انتخابات برگزار نشود. چرا؟ براى این‌که بتوانند شاهدى بیاورند که در ایران مردم‌سالارى و دموکراسى نیست... بنابراین اولین خواسته‌هاى آن‌ها برگزار نشدن انتخابات است.» هـ)انتخاب خود مردم، نه تحمیل شخص یا گروهی امام امت، مردم را دارای فکر و تدبیر دانسته و هرگونه تحمیل کاندیدا به آن­ها را ناروا دانسته­اند و البته مشورت را مناسب می­دانند: «همان طور که بارها گفته‌ام، مردم در انتخابات آزادند و احتیاج به قیم ندارند و هیچ فرد و یا گروه و دسته­ای حق تحمیل فرد و یا افرادی را به مردم ندارند... البته مشورت در کارها از دستورات اسلامی است و مردم با متعهدین و معتمدین خویش مشورت می‌نمایند.» امام(ره) انتساب کاندیدایی را به ایشان نفی نموده­اند و بیان می‌دارند: «اینجانب بنا ندارم از کسى تأیید نمایم، چنان که بنا ندارم کسى را رد کنم و از تمام احزاب و گروه‌ها و افراد مى‏خواهم از نسبت دادن کاندیداى خود به من که از آن استفاده تأیید و یا تعیین و یا رد شود، خوددارى کنند.» همان طور که در گذشته اشاره شد، حضرت امام(ره) مردم را جهت تعیین اصلح به مشورت با تحصیل­کرده­ها­ی متخصص و البته متعهد و هم‌چنین روحانیون باتقوا و متعهد به جمهوری اسلامی فراخوانده و بیان داشته‌اند: «در تعیین رییس جمهور و وکلای مجلس، با طبقه‌ی تحصیل­کرده متعهد و روشنفکر با اطلاع از مجاری امور و غیروابسته به کشورهای قدرتمند استثمارگر و اشتهار به تقوا و تعهد به اسلام و جمهوری اسلامی مشورت کرده و با علما و روحانیون باتقوا و متعهد به جمهوری اسلامی نیز مشورت نموده [است.]» مقام معظم رهبری نیز درباره‌ی گمانه­زنی­هایی که از رأی ایشان می­شود، می­فرمایند: «درباره‏ى موضع رهبرى در مورد انتخابات، گمانه‏زنى و شایعه و این‌ها همشیه بوده و خواهد بود. بنده یک رأى دارم، آن را در صندوق مى‏اندازم. به یک نفرى رأى خواهم داد، به هیچ‌کس دیگر هم نخواهم گفت که به کى رأى بدهید، به کى رأى ندهید؛ این تشخیص خود مردم است.» ایشان در جای دیگری بیان می­دارند: «بدیهى است که رهبرى از فرد خاصى حمایت نمى‌کند؛ از معیارها حمایت مى‌کند.»

*نجمه مصدق؛ پژوهشگر و محقق/ منبع : برهان