در پاسخ به کسانی که برای رد عقیده شیعیان، نام پدر حضرت مهدی (عج) را « عبدالله» می‌خوانند!!

 

دوازدهمین پیشوای معصوم، حضرت حجه‌بن الحسن المهدی، امام زمان در نیمه شعبان سال 255 هجری در شهر سامرا دیده به جهان گشود.او همنام پیامبر اسلام و همکنیه آن حضرت ( ابوالقاسم) است. پدرش، پیشوای یازدهم حضرت امام حسن عسکری (ع) و مادرش، بانوی گرامی « نرجس » است.

 

اعتقاد به موضع مهدویت اختصاص به شیعه ندارد و علمای اهل سنت نیز این موضوع را قبول دارند. منتها اکثر آنها، تولد حضرت مهدی را انکار می‌کنند و می‌گویند: شخصیتی که پیامبر اسلام از قیام او خبر داده، هنوز متولد نشده و در آینده تولد خواهد یافت!. با این حال تعداد قابل توجهی از مورخان و محدثان آهل سنت، تولد آن حضرت را در کتب خود ذکر کرده و آنرا یک واقعیت دانسته‌اند. ( تعدادی از این منابع که تولد حضرت مهدی را به صراحت بیان کرده اند عبارتند از : ابن حجر هیتمی، الصواعق المحرقه، ط 2 قاهره 1358 ه ق ص 208 – شبراوی، الاتحاف بحب الاشراف، ط 2 قم منشورات ارضی 1363 ه ش ص 179 – محمد امین بغدادی سویدی، سبائک الذهب فی معرفه قبائل العرب، ص 78- مومن شبلنجی، نور الابصار ص 168- شیخ محمد صبان، اسعاف الراغبین ( در حاشیه نورالابصار) ص 141- ابن اثیر الکامل فی التاریخ ج 7 ص 274- حمدالله مستوفی تاریخ گزیده ص 207 – ابن طوطون، الائمه الاثنی عشر ص 117 – ابن صباغ مالکی الفصول المهمه ص 310- شیخ سلیمان قندوزی ینابیع الموده ج 3 ص 36 و ...)

 

پدر حضرت مهدی (عج) کیست؟

 

در بعضی از منابع اهل سنت، پدر حضرت مهدی (عج)، « عبدالله» معرفی شده است!. در حالیکه در منابع شیعه و سنی، اخبار فراوانی وجود دارد که می‌رساند نام پدر آن حضرت « حسن» (ع) است. سرچشمه این اختلاف آن است که در بعضی روایات اهل سنت، این جمله از پیامبر نقل شده است :« اسم او، اسم من و اسم پدرش اسم پدر من است» قرائنی در دست است که نشان می‌دهد جمله اخیر یعنی « اسم پدرش اسم پدر من است» عمدا یا اشتباها از طرف راوی، به کلام پیامبر افزوده شده است و در گفتار آن حضرت فقط جمله « اسم او اسم من است» وجود داشته است.

 

حافظ گنجی شافعی در اینباره می‌گوید: « ترمذی این حدیث را نقل کرده ولی جمله اخیر در آن نیست. احمد حنبل نیز که دارای قدرت ضبط و دقت بوده این حدیث را در چند جا از مسند خود نقل کرده، ولی جمله اخیر در آنها نیست»

 

گنجی اضافه می‌کند : در اکثر روایاتی که حافظان حدیث و محدثان مورد وثوق اهل سنت در این باره نقل کرده‌اند، جمله اخیر نیست. فقط در حدیثی که شخصی به نام « زائده» از « عاصم» نقل کرده، این جمله به چشم می‌خورد و چون « زائده» چیزهایی از خود به حدیث اضافه می‌کرده است، نقل او اعتباری ندارد.

 

نکته جالب اینکه، راوی این حدیث شخصی به نام « عاصم» است و حافظ ابونعیم در کتاب « مناقب المهدی» سی و یک نفر از راویان این حدیث را نام برده که همگی آن را از «عاصم» شنیده‌اند و در هیچ کدام، جمله اخیر نیست. و فقط در نقل « زائده» این جمله به چشم می‌خورد که طبعا در مقابل آن همه روایت، فاقد اعتبار است.

 

کلامی از ابن عربی عارف بزرگ قرن هفتم در این مورد:


شعرانی در مبحث «اشراط الساعه» و ظهور حضرت مهدی (عج) و در مواضع دیگر چنین میگوید: «...عبارت محی‏الدین در باب 366 از فتوحات این است: « بدانید که خروج مهدی (عج) حتمی است و او از عترت رسول الله است و از فرزندان فاطمه (ع) می‏باشد و جد او حسین بن علی (ع) و پدر او حسن عسگری فرزند امام محمد علی نقی (با نون) فرزند محمد تقی (با تاء) فرزند امام علی‏الرضا فرزند امام موسی الکاظم فرزند امام جعفرالصادق فرزند امام محمد الباقر فرزند امام زین‏العابدین علی فرزند حسین فرزند امام علی‏بن ابیطالب علیهم السلام می‏باشد.»


آیه الله جوادی آملی در این مورد در کتاب آوای توحید می‌نویسند: « این گونه دقیق ضبط کردن و « نقی» با نون را از «تقی» با تا، جدا ساختن برای صیانت افکار مذهبی است؛ در حالیکه در کتاب فتوحات کنونی اثری از این عبارتها نیست، بلکه فقط یک جمله گمراه کننده دارد که :« جده حسن بن علی!» و شعرانی این مطلب را در سال 958 نوشته و چنین می‌گوید :« عمر شریف حضرت مهدی (ع) در این تاریخ 706 سال می‌باشد»