چگــــونه سربدهم از تــــو شعر گفـــــتن را
که پیش پای تو بانــــو قلم، قلم شده است
قلم فـــــدایی دستی که در کنـــــار فــرات
برای عشق و حقیقت چنان علم شده است
علم تمـــام وجودش صدای یــازهرا ست
به شطِّ پر تپش فــــاطمه، بَلـم شده است
بلـــم رســـانده مرا تا کنــــار احســـاست
و لمس کرده دلی را که پر اَلـَــم شده است
تو شـــاعر غزل پُـر حمــــاسه – عبّاس- ـی
شروع بازی عشقی که با دلم شده است...