بهترین ماه

از امام رضا از پدرانش ، از امیرالمؤ منین - درود و سلام بر آنان -

 روایت نموده اند که حضرت فرمودند:

 رسول خدا (صلى الله علیه و آله و سلم ) روزى براى ما

 سخنرانى نمود و فرمود:

مردم ! ماه خدا با برکت و رحمت و بخشش گناهان نزدیک است ؛

ماهى که نزد خدا برترین ماه ها، روزهایش برترین روزها، شبهایش بهترین شبها

و ساعتهاى آن بهترین ساعتهاست ؛ ماهى است که در آن به میهمانى خدا دعوت شده

و شما را در این ماه از کسانى قرار داده اند که شایسته کرامت خدا هستند.

نفس کشیدن شما در آن تسبیح و خوابیدنتان در آن عبادت و عمل شما

در آن مقبول و دعاى شما در آن مستجاب است . پس با نیتهایى راست،

و دلهایى پاک از خدا بخواهید شما را موفق به روزه آن ، و خواندن کتابش نماید.

بدبخت کسى است که از آمرزش خدا در این ماه بزرگ محروم شود.

با تشنگى و گرسنگى خود در آن ، گرسنگى و تشنگى روز قیامت را بیاد آورید.

به فقیران خود صدقه بدهید؛ بزرگان خود را در آن احترام کنید؛

کوچکترها را مورد رحمت خود قرار دهید و صله رحم بجا آورید. زبانهاى خود را حف0کرده ،

 دیدگان خود را از آنچه نگاه به آن حلال نیست و گوشهاى خود را از آنچه گوش دادن

به آن حلال نیست ، نگهدارید. با یتیمان مردم مهربانى کنید تا با یتیمان شما مهربانى شود.

به درگاه خداوند از گناهان خود توبه کنید. هنگام نماز دستهایتان را با دعا بطرف بالا بلند کنید؛

زیرا این وقت بهترین اوقات است و خداوند در آن هنگام با نظر رحمت به بندگانش نگاه کرده

و هنگامى که از او بخواهند و با او مناجات نمایند، جواب آنان را مى دهد.

و اگر او را صدا بزنند، به آنان لبیک مى گوید. و اگر دعا کنند،

دعایشان را مستجاب مى کند.

التماس دعا

واژه رمضان از ریشه «رمض» و به معنای شدت تابش خورشید بر سنگریزه است.

 می‌گویند چون به هنگام نامگذاری ماه های عربی،

این ماه در فصل گرمای تابستان قرار داشت،

 ماه «رمضان» نامیده شد، ولی از سوی دیگر، «رمضان» از اسماء الهی است.

تمام راه ظهور تو با گنه بستم

دروغ گفته ام آقا که منتظر هستم.

کسی به فکر شما نیست راست می گویم

دعا برای تو بازیست راست می گویم.

اگرچه شهر برای شما چراغان است

برای کشتن تو نیزه هم فراوان است.

تمام راه ظهور تو با گنه بستم
دروغ گفته ام آقا که منتظر هستم

کسی به فکر شما نیست راست می گویم
دعا برای تو بازیست راست می گویم

اگرچه شهر برای شما چراغان است
برای کشتن تو نیزه هم فراوان است

من از سرودن شعر ظهور می ترسم
دوباره بیعت و بعدش عبور می ترسم

من از سیاهی شب های تار می گویم
من از خزان شدن این بهار می گویم

درون سینه ما عشق یخ زده آقا
ت تمام مزرعه هامان ملخ زده آقا

کسی که با تو بماند به جانت آقا نیست
ب برای آمدن این جمعه هم مهیّا نیست

(سیدامیرحسین میرحسینی-میلادامام زمان؛ اراک)

انتظار ظهور حضرت مهدی علیه السلام «یعنی انتظار اقتدار اسلام و مسلمانان، حاکمیت دین اسلام در روی کره‌ی زمین، گسترش عدالت و برداشته شدن ظلم که با آمدن او عدالت در تمام ابعادش گسترش می‌یابد و تمام ارزش‌های دینی و الهی در روی کره خاکی، حاکم و اجرا می‌شود. آرزو و امید به چنین روزی انسان را به تلاش و کوشش وامی­دارد و زمینه را برای چنین روزی آماده، و وضع موجود را به وضع بهتر مبدّل کند و هرگز تسلیم ظلم و زور نمی‌شود و به گناه و ذلّت تن نمی‌دهد و لذا در روایات، آمده است هرکس در انتظار ظهور حکومت حضرت مهدی علیه السلام است و در این حال از دنیا برود خداوند ثواب رزمندگان صدر اسلام را که در محضر رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم  شمشیر زده‌اند به آنان می‌دهد[1]؛ زیرا همه آنان یک هدف را دنبال می‌کنند که عبارت است از تلاش و کوشش برای گسترش حکومت حق و عدالت.

در روایات اسلامی یکی از بهترین اعمال و عبادت امت اسلامی انتظار فرج و ظهور آن حضرت دانسته شده است.

از شیخ صدوق با ذکر سند از رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم  نقل است آن حضرت فرمود: بهترین اعمال امت من انتظار فرج و ظهور مهدی است[2].

علامه مجلسی با ذکر سند از امام صادق علیه السلام نقل کرده است: کسی که منتظر ظهور دوازدهمین امام اهل‌بیت علیهم السلام  باشد، مانند کسی است که با شمشیر آخته در محضر پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم  از او دفاع می‌کند[3].

ترمذی و... با ذکر سند از عبد الله بن مسعود و...نقل کرده است، رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم  فرمود: از فضل خداوند طلب کنید؛ زیرا خداوند دوست دارد بندگانش از او طلب کنند و بهترین عبادت، انتظار فرج است[4].

اگرچه در این روایت انتظار فرج به طور مطلق آمده است ولی با توجه به این که روایت پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلم  بعضی بعض دیگر را تفسیر می‌کنند این انتظار فرج توسط روایت دیگر تفسیر شده است.

قندوزی از رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم  نقل کرده است که آن حضرت فرمود: بهترین عبادت انتظار فرج ظهور حضرت مهدی علیه السلام است[5].

انتظار فرج و ظهور حضرت نیرو و محرک قوی‌ای است که انسان را به تلاش برای گسترش عدالت، فرهنگ الهی و حاکمیت ارزش‌های اسلامی و برچیده شدن ظلم و تبعیض از جوامع بشری وامی‌دارد و این اندیشه انسان را از رخوت و سستی دور می‌کند و عامل مهمی برای تحرک و پویای جامعه می‌شود و انسان، با این اعتقاد خودش را از سقوط در منجلاب گناه حفظ می‌کند؛ از این رو رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم  فرموده است: بهترین جهاد امتم انتظار فرج است[6].

با توجه به آنچه که گفته شد، معلوم می‌شود همه‌ی مسلمانان موظفند برای زمینه‌سازی ظهور آن حضرت بکوشند و شبانه‌روز برای فرج و ظهور حضرت دعا کنند و هر لحظه انتظار ظهور او را بکشند و برای یاری او آماده باشند.

البته دیدگاه بیشتر اهل‌سنت انتظار تولد حضرت مهدی علیه السلام و در نتیجه انتظار ظهور او را می‌کشند ولی شیعیان و عده‌ای از اهل‌سنت، معتقدند او متولد شده است و شخصیت حقوقی او یعنی امامتش بین جامعه حضور و ظهور دارد و آثارش در نظام عالم، معلوم و آشکار است ولی وجود فیزیکی او بر اساس مصلحت و حکمت الهی از دیدگان عموم مردم پنهان است و هر وقت خداوند بخواهد بین جامعه ظهور و عالم را از عدل و داد پر می‌کند پس از این که از ظلم و جور پر شده باشد.

[1]. «من مات منکم وهو منتظر لهذا الامر کمن هو مع القائم فی فسطاطه قال: ثم مکث هنیئة ثم قال: لا بل کمن قارع معه بسیفه، ثم قال: لا والله إلا کمن استشهد مع رسول الله ـ صلى الله علیه وآله و سلم ـ»؛ بحار الانوار، ج 52، ص 122-149.

[2]. «افضل العبادة انتظار الفرج»، کمال الدین 287؛ خزاز، کفایة الاثر، ص 281،  بحار الانوار، ج50،  ص 318و ج 51، ص 156و ج 52، ص 122و 125و 131و ج 75، ص 326.

[3]. «المنتظر للثانی عشر کالشاهر سیفه بین یدی رسول الله یذّب عنه»، بحار الانوار، ج52، ص 129.

[4]. «سلوا الله من فضله فانّ الله یحبّ ان یسأل و افضل العبادة انتظار الفرج»، سنن ترمذی 5: 226؛ طبرانی، معجم الاوسط، ج5، ص 230، همان، معجم الکبیر، ج10، ص 101، همان، کتاب الدعاء ص28، هیثمی، مجمع الزوائد، ج1، ص 147، تحفة الاحوذی، ج10، ص 17، مسند شهاب، ج 2، ص 245، الجامع الصغیر، ج 1، ص 192، کشف الخفاء، ج 1، ص 460، کنز العمال، ج 2، ص 79و ج 3، ص 275.

[5]. «افضل العبادة انتظار الفرج ای انتظار الفرج بظهور المهدی»، ینابیع المؤدة، ج 3، ص 397.

[6]. «افضل جهاد امتی انتظار الفرج»، ابن الشعبه الحرانی، تحف العقول، ص 37؛ بحار الانوار، ج 74، ص 141

در پاسخ به کسانی که برای رد عقیده شیعیان، نام پدر حضرت مهدی (عج) را « عبدالله» می‌خوانند!!

دوازدهمین پیشوای معصوم، حضرت حجه‌بن الحسن المهدی، امام زمان در نیمه شعبان سال 255 هجری در شهر سامرا دیده به جهان گشود.او همنام پیامبر اسلام و همکنیه آن حضرت ( ابوالقاسم) است. پدرش، پیشوای یازدهم حضرت امام حسن عسکری (ع) و مادرش، بانوی گرامی « نرجس » است.

اعتقاد به موضع مهدویت اختصاص به شیعه ندارد و علمای اهل سنت نیز این موضوع را قبول دارند. منتها اکثر آنها، تولد حضرت مهدی را انکار می‌کنند و می‌گویند: شخصیتی که پیامبر اسلام از قیام او خبر داده، هنوز متولد نشده و در آینده تولد خواهد یافت!. با این حال تعداد قابل توجهی از مورخان و محدثان آهل سنت، تولد آن حضرت را در کتب خود ذکر کرده و آنرا یک واقعیت دانسته‌اند. ( تعدادی از این منابع که تولد حضرت مهدی را به صراحت بیان کرده اند عبارتند از : ابن حجر هیتمی، الصواعق المحرقه، ط 2 قاهره 1358 ه ق ص 208 – شبراوی، الاتحاف بحب الاشراف، ط 2 قم منشورات ارضی 1363 ه ش ص 179 – محمد امین بغدادی سویدی، سبائک الذهب فی معرفه قبائل العرب، ص 78- مومن شبلنجی، نور الابصار ص 168- شیخ محمد صبان، اسعاف الراغبین ( در حاشیه نورالابصار) ص 141- ابن اثیر الکامل فی التاریخ ج 7 ص 274- حمدالله مستوفی تاریخ گزیده ص 207 – ابن طوطون، الائمه الاثنی عشر ص 117 – ابن صباغ مالکی الفصول المهمه ص 310- شیخ سلیمان قندوزی ینابیع الموده ج 3 ص 36 و ...)

پدر حضرت مهدی (عج) کیست؟

در بعضی از منابع اهل سنت، پدر حضرت مهدی (عج)، « عبدالله» معرفی شده است!. در حالیکه در منابع شیعه و سنی، اخبار فراوانی وجود دارد که می‌رساند نام پدر آن حضرت « حسن» (ع) است. سرچشمه این اختلاف آن است که در بعضی روایات اهل سنت، این جمله از پیامبر نقل شده است :« اسم او، اسم من و اسم پدرش اسم پدر من است» قرائنی در دست است که نشان می‌دهد جمله اخیر یعنی « اسم پدرش اسم پدر من است» عمدا یا اشتباها از طرف راوی، به کلام پیامبر افزوده شده است و در گفتار آن حضرت فقط جمله « اسم او اسم من است» وجود داشته است.

حافظ گنجی شافعی در اینباره می‌گوید: « ترمذی این حدیث را نقل کرده ولی جمله اخیر در آن نیست. احمد حنبل نیز که دارای قدرت ضبط و دقت بوده این حدیث را در چند جا از مسند خود نقل کرده، ولی جمله اخیر در آنها نیست»

گنجی اضافه می‌کند : در اکثر روایاتی که حافظان حدیث و محدثان مورد وثوق اهل سنت در این باره نقل کرده‌اند، جمله اخیر نیست. فقط در حدیثی که شخصی به نام « زائده» از « عاصم» نقل کرده، این جمله به چشم می‌خورد و چون « زائده» چیزهایی از خود به حدیث اضافه می‌کرده است، نقل او اعتباری ندارد.

نکته جالب اینکه، راوی این حدیث شخصی به نام « عاصم» است و حافظ ابونعیم در کتاب « مناقب المهدی» سی و یک نفر از راویان این حدیث را نام برده که همگی آن را از «عاصم» شنیده‌اند و در هیچ کدام، جمله اخیر نیست. و فقط در نقل « زائده» این جمله به چشم می‌خورد که طبعا در مقابل آن همه روایت، فاقد اعتبار است.

کلامی از ابن عربی عارف بزرگ قرن هفتم در این مورد:

شعرانی در مبحث «اشراط الساعه» و ظهور حضرت مهدی (عج) و در مواضع دیگر چنین میگوید: «...عبارت محی‏الدین در باب 366 از فتوحات این است: « بدانید که خروج مهدی (عج) حتمی است و او از عترت رسول الله است و از فرزندان فاطمه (ع) می‏باشد و جد او حسین بن علی (ع) و پدر او حسن عسگری فرزند امام محمد علی نقی (با نون) فرزند محمد تقی (با تاء) فرزند امام علی‏الرضا فرزند امام موسی الکاظم فرزند امام جعفرالصادق فرزند امام محمد الباقر فرزند امام زین‏العابدین علی فرزند حسین فرزند امام علی‏بن ابیطالب علیهم السلام می‏باشد.»

آیه الله جوادی آملی در این مورد در کتاب آوای توحید می‌نویسند: « این گونه دقیق ضبط کردن و « نقی» با نون را از «تقی» با تا، جدا ساختن برای صیانت افکار مذهبی است؛ در حالیکه در کتاب فتوحات کنونی اثری از این عبارتها نیست، بلکه فقط یک جمله گمراه کننده دارد که :« جده حسن بن علی!» و شعرانی این مطلب را در سال 958 نوشته و چنین می‌گوید :« عمر شریف حضرت مهدی (ع) در این تاریخ 706 سال می‌باشد»